Vergeten en vergeven; kinderen zijn experts!

Maandag ochtend, half zes: ‘BEEP, BEEP, BEEP, BEEP’…wakker. Dit is het moment dat iedereen het recht heeft om even te dubben over hoe zwaar het leven is. Een mager ontbijtje, een busrit van veertig minuten en twintig haltes, een regenbui en het sjouwen van zwaar materiaal verder, komen er dertig engeltjes en bengeltjes de gymzaal binnenstormen. Het is inmiddels half negen, goedemorgen!

“Juf, zullen we samen spijbelen?” Deze woorden, afkomstig van de drukste jongen uit de klas, maakten mijn dag! Nog geen half uur voor deze uitspraak zwoor hij nooit meer met de juf te praten. “Het ligt ook altijd aan mij”, sprak hij enigszins aangevallen. Toch was deze ongelofelijk diepe teleurstelling al snel vergeten en vergeven en was de juf, ondanks het afwijzen van zijn spijbel-aanbod, weer cool!

Wat een onwaarschijnlijke kracht zit er in de denkwijze en emotie-uiting van kinderen. Ook al is het bijbehorende gedrag vaak nogal ongenuanceerd, de waarheid schemert in de meeste gevallen zuiver door. Neem nou onze spijbelaar; hij is boos en laat dit duidelijk merken, waarna hij zich waarschijnlijk onbewust realiseert dat de dag alleen maar leuker wordt door de juf te strikken om deel te nemen aan zijn snode plannen. De kwaliteit van leven moet voor dit kind wel groot zijn en maakt menig volwassenen jaloers! In tegenstelling tot kinderen vinden veel volwassenen het maar al te ingewikkeld om zichzelf kwetsbaar en eerlijk op te stellen. Ruzie? Dat kan jaren duren. Probleem? Door de bomen kan het bos niet meer gezien worden. Compliment? Waarschijnlijk was het voor de show.  Natuurlijk gelden er andere verwachtingspatronen voor kinderen dan voor volwassenen, waardoor een kopie van een leven bestaande uit kinderzorgen onrealistisch is.  Desalniettemin, zou het niet heerlijk zijn om soms wat sneller te vergeten en vergeven? Om op een simpele wijze na te denken of binnen vijf minuten nieuwe vrienden te maken? Tot slot, zou het niet heerlijk zijn om op zijn tijd een goed potje te mogen janken zonder beoordeeld te worden?

Een wereldberoemde en zeer intelligente natuurkundige van Duitse afkomst zei ooit: ‘Het streven naar waarheid en schoonheid is een activiteit waarbij we in ons hele leven kind mogen blijven’. Deze Einstein mag dan wel dood zijn, maar het is niet voor niets dat zijn naam wordt gebruikt om slimme mensen mee aan te duiden. Ik geloof in zijn wijze woorden!

 

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s